Suecia é un país onde o mercado residencial en alugueiro atópase regulado dende a Segunda Guerra Mundial. Fíxose co obxectivo inicial de garantir que o prezo do alugueiro se sitúa en equilibrio a longo prazo coa utilidade obtida da vivenda, pero a súa aplicación foi un arma de dobre filo: se ben os prezos contivéronse, a falta de oferta, a exclusión social ou o bloqueo de stock existente convertéronse nos peores inimigos do mercado.

Porén, a pesar de que a regulación das rendas demostrou ser efectiva contenendo o crecemento dos prezos de alugueiro (en Estocolmo na última década os prezos subiron alrededor dun 19%, 700 puntos básicos por encima da inflación do período) trouxo consigo numerosas ineficiencias económicas e resultados sociais negativos como a falta de oferta, o aumento do endebedamento dos fogares, o bloqueo do stock existente, a exclusión social, o crecemento da economía sumerxida ou a dificultade na captación de talento estranxeiro.

Como conclusión, o control de rendas a través dun sistema de utilidade non logra, tal e como busca, facer máis asequible o acceso á vivenda para as familias con fillos, xóvenes ou inmigrantes.

Fonte | Idealista